LİBERAL – LİBOŞ FARKI

Ben Liberal sözcüğü ile Liboş’u birbirine karıştırmamaya özenle gayret ediyorum.
Her liberale kesinlikle liboş demiyorum.
Çünkü piyasa ekonomisini ve serbest rekabeti savunmak, bireyci olmak, özgürlüklerden ve demokrasiden yana olmak liboşluk değil, liberal düşüncelerdir.
Liboşluk ise bir yandan bunları savunuyorken ya da öyle görünmekteyken diğer yandan kendi şoven, feodal ve egoist zihniyetini sergiler, geçmişe yönelik kuyruk acılarına ait kin ve nefretini kusar.
Örneğin; liberal terörden zarar gören sivilleri, köylüleri savunurken, liboşlar teröristleri de savunur.
Liberaller dil ve kültür haklarını savunurken, liboşlar ayrı devlet hakkını savunarak ayrılıkçılığı kaşırlar.
Liberaller Atatürk devrimlerini destekleyip çağdaş ve ileri adımlar olarak görürken, liboşlar zamansız ve bazılarını da gereksiz bulur.
Liberaller Kurtuluş Savaşını bağımsızlık mücadelesi olarak görürken, liboşlar çete savaşı olarak niteler ve küçümser.
Liberaller Türkiye’nin AB’ye girmesi için gayret gösterirken, liboşlar AB bahanesiyle Türkiye’den tavizler koparılması düşüncesindedir.
Liberaller geçmişe değil, geleceğe bakarken, liboşlar ısrarla geçmişi kaşırlar.
Liberaller biraz olsun onurlu olup, yanlışlarında yüzleri kızarabilirken, liboşlar pişkindir, suratlarına yağan tükürüklere “yarabbi şükür” derler.

LİBOŞ KARAKTERİSTİĞİ

Liboşlar, vahşi sömürgendir, emek vampiridir. Hak, hukuk tanımaz, sendikaları, stk’ları hoş görmez.
Liboşlar omurgasızdır, fırdöndü gibidir, her dönemin adamıdır. Nabza göre şerbet verir, ahlak nedir, etik nedir düşünmez.
Liboşlar iktidar yalakasıdır, iş takipçisidir, gammazcıdır.
Liboşlarda yurtseverlik ve halkçılığın zerresi bulunmaz. Vatanını bir kiraz ağacının gölgesine ve bir çift kadın memesine satabilir.
Liboşlar yalan ve iftirayı silah edinmiştir. Tertiplerin, tezgahların adamıdırlar. Tetikçidirler, servisçidirler.
Liboşlar goygoycudur, yaygaracıdır, bağırarak seslerini yüksek tutup karşılarındakini susturmak isterler. Ama bir o kadar da korkak ve pısırıktır.
Liboşlar bana dokunmayan yılan bin yaşasın’cıdır. Devlet malı deniz yemeyen domuz’cudur.
Liboşların zülüflü, at kuyruğu saçlı, küpeli olanları yani entel liboşları olduğu gibi, takkeli olanları, türbanlı olanları, tesbihli olanları yani dinci liboşları da vardır.

DÖNEK LİBOŞLAR

Liboşların önde gelenleri ve kamuoyunda tanınanları eski solculardır. Bunların bir kısmı 12 Eylül’den önce sol gazete ve dergilerde yazar, sol örgütler içinde yöneticilik yaparlardı. Çoğu keskin solcuydu. Darbeden sonra ne olduysa bunlar 180 derece dönüverdiler. Bazıları cuntacıların yağdanlığı oldular, bazıları Özal’ın. Darbe öncesi 24 Ocak ekonomik kararlarına karşı çıkanlar, darbe sonrasında bunları savunur oldular. Kimi liboşlar da Doğu blokunun yıkılmasından sonra liberal sol tanımı uydurup bu kimlikle ortaya çıktılar. Ama pratikte eski solcu döneklerden farkları yoktu, onlardan aşağı kalmadılar.

İnsanlar değişim yaşayabilir. Fikir ve düşünceleri eskisinden farklı olabilir. Hatta dünya görüşleri de değişebilir. Buna saygı duyarız. Aydınlanma yolunda mücadele verenlerin amacı da budur zaten. Gerici, bağnaz fikirlerle aldatılmış bilinçsiz kitleleri doğru fikirlere yönlendirmektir, gerçekleri görebilmelerini sağlamaktır. Ama bu liboşların değişiminde farklı bir yan var. Bunlar asıl değişimi maddiyatlarında yaşadılar. Yüksek maaşlar, oradan oraya yüksek transfer ücretleri, yerli ve yabancı fonlardan beslenmeler, ihale takipçiliği, borsa oyunları, holding danışmanlıkları vs. işlerle yaşam mekanları ve yaşam tarzları da değişti. 5 yıldızlı oteller, milyon dolarlık havuzlu villalar-yalılar, yatlar-kotralar, korumalar, son model lüx arabalar bunları kesmez oldu. Zamanında emeğin savunucusu olanların emek vampirlerine dönüştüğünü gördük. Demek ki geçmişlerindeki ezilenlerin ve sömürülenlerin yanında olma söylemleri yalanmış.

Bu liboşların en meşhurlarından birine aydınlanma şehitlerimizden Uğur Mumcu şöyle seslenir:

‘‘…Barlas’ın kişilik ve meslek onuru da bu, ne yapalım. Erkek papatya Mehmet, aynaya bak bir zahmet.’’… ‘‘Erkek papatya, konvertıbl Mehmet, sen bu liberalliğe Özal aşkına n’olur devam et.’’… ‘‘Fırdöndü Mehmet yine kocaoğlanlığına devam ediyor. Bir değil bin fırdöndü, Çankaya komiseri (Özal’ın yağdanlığı) Mehmet gelse, yine yolumuza devam ederiz. Fırdöndü Mehmet’in onur, kişilik ve gazetecilik anlayışı, ne yapalım ki dövize endekslidir. Yaz liboş Mehmet yaz, eğlenceli oluyor.’’… ‘‘Liboş Mehmet’in yüz surat hacı Murat kişiliği esnek ve liberaldir. Haydi hoş Memo, koş Memo, kap Memo, haydi Memo, liboş Memo.’’… ‘‘Topaç Mehmet havlu atarak tartışmadan çekildi. Fırdöndü Mehmet her türlü arsızlığın, yüzsüzlüğün ve yolsuzluğun sözcüsü ve gözcüsüdür. Erkek papatya liboş Memoş, haydi başka kapıya…’’

LİBOŞ LİBERAL TAKIMININ ÜNLÜLERİ

Mehmet Barlas, Ahmet Altan, Hasan Cemal, Cengiz Çandar, Hadi Uluengin, Yasemin Çongar, Mehmet Altan, Oral Çalışlar, Mehmet Ali Birand, Toktamış Ateş, Nazlı Ilıcak, Engin Ardıç, Baskın Oran, Halil Berktay, Serdar Turgut, Murat Belge, Mümtazer Türköne, Etyen Mahçupyan, Fehmi Koru, Taha Akyol, Şerif Mardin.

Bu isimlerin içinde liberal olup olmadığına, hangisinin liberal, hangisinin liboş olduğuna okuyucularımız karar versin artık.

Liboşların bir kısmı, döneklerin master yapmış olanlarıdır. Bir kısmı ise liberallerin ishal olanlarıdır. Altlarını bolca doldurdukları için kokuları çok uzaklardan duyulur. İçlerinde en keskin kokutanı Engin Ardıç’tır. Çok yumurta yediği için olsa gerek. Ortalıkta pek görünmediğinden ona ayrılan çift sarılılardan mahrum kalıyor ne yazık ki. Bazı liboşları abdestsiz kapitalist, bazılarını ise takkeli liboş olarak tanıyoruz. Bir de sosyalist geçinen liboşlar var, Roni Margulies ve Doğan Tarkan gibi…

Ne demiş şair Ahmet Arif:

“Bunlar engerekler ve çıyanlardır. Bunlar ekmeğimize, aşımıza göz koyanlardır. Tanı bunları!”

LİBOŞLARI TANIMA KILAVUZU

Liboşluğun turnusol kağıdı yurtseverliktir. Liberal görüşlere sahip olan biri eğer yurtseverliğin milliyetçilik olduğunu ve doğru birşey olmadığını söylüyorsa, yurtseverliği taşı toprağı sevmek şeklinde çarpıtıyorsa, bağımsızlığın önemsizliğini vurguluyorsa anlarız ki o bir liboştur, hem de en alçağından. Liboşlar, genellikle tarih ve siyaset tartışmalarını Atatürk’e ve Kurtuluş Savaşına getirir ve önce yumuşak eleştiriler yansıtırak başlayıp daha sonra Atatürk’ün faşistliğinden, Kurtuluş Savaşının anti-emperyalist olmayıp bir çete savaşı olduğundan bahseder ve en sonunda da Sevr anlaşmasına övgü düzerler. Bütün uğraşları her fırsatta Atatürk’ü eleştirmek, yaptıklarını küçümsemek ve diktatörlükle suçlamaktır. Amaçları insanlardaki Atatürk sevgisini ve devrimlere olan bağlılığı azaltmaya, yoketmeye çalışmaktır. Sürekli bir şekilde etnik sorunları kaşır, Kürt sorununu daima gündemde tutmaya çabalar. İşsizlik, yoksulluk, yolsuzluk umurlarında değildir. Faşist AKP iktidarına laf kondurtmaz, hemen savunmaya geçerler. Ya da konuyu CHP’ye getirip AKP eleştirisini CHP üzerinden savuşturmaya çabalarlar. Son yıllardaki en belirgin özellikleri ise Ergenekon tezgahını ve cemaatleri savunmaktır. Aydınların, akademisyenlerin, gazetecilerin ve siyasilerin türlü tertiplerle zindana tıkılmasını alkışlarlar. Zaten daha önce yazılarında Ergenekonculukla suçlayıp basit konuları abartıp gammazlayarak tutuklanmalarına neden olanlar da onlardır. Hatta Taraf yazarları gibi bazıları tertiplere ortaktır. Polisle, MİT’le işbirliği yaparak yurtseverlerin içeri tıkılması için ellerinden geleni yaparlar. AKP iktidar olurken basın özgürlüğünde dünya 95.’si iken geçen yıl 138.’liğe düştük. Son dönemde tutuklanan gazetecilerle herhalde bu gidişle 150.’liğe kadar gerileriz. Ama bu utanmaz liboş takımı bundan hiç rahatsızlık duymaz.

Liboşun en çok kullandığı yöntem demagojidir. Çoğunlukla da hak ve özgürlüklerin demagojisini yaparlar. Örneğin referandumda bunlar “yetmez ama evet” diyerek evetçi olmuş, sözde daha fazla hakkın, hürriyetin getirilmesini talep etmiştir. Ama tersine referandum sonrası dönemde hak ve hürriyetler azalmıştır. Yargı iktidarın vesayetine geçmiş, savcı ve hakimler hükümetten talimat alan memurlara dönüştürülmüştür. Liboşlar, olayları çarpıtarak aktarır, yalan-yanlış olgularla olayları tahlil ederek zihinleri bulandırmaya çalışırlar. Örneğin Dersim olaylarını Atatürk’e malederken, Celal Bayar’a ” ne gerekiyorsa yapılsın” talimatını kanıt olarak sunarlar. Halbuki Atatürk’e aktarılan bilgiler devlete karşı çıkan, askerleri öldüren, köylüler üzerinde baskı ve zulüm oluşturan feodal beyliğin eşkiyalıklarıdır ve bunun için “gereği yapılsın” demiştir. Bunu katliam emri gibi sunmak bu liboşların marifetlerinden biridir. Aynı şekilde Çanakkale Savaşı, Kurtuluş Savaşı, Kıbrıs ve Ermeni konularında da çarpıtılmış örnekler vererek Türkiye aleyhinde atıp tutar, haksız göstermeye çalışırlar. Tertipçilikleri gibi, verdikleri bilgilerde de düzenbazlık hakimdir. İleri sürdükleri her iddia kaynağından teyid edilmelidir ki yalanlarını yutturamasınlar. Örneğin, Atatürk’ün yazdığını ileri sürerek bir şiir verip Atatürk’ü ırkçı olarak sunabilirler. Halbuki o şiir Atatürk’e ait değildir. Yine örneğin; Milli Mücadelenin Yunan çıkarmasından önce başlatıldığını iddia ederek, ortada bir saldırı yokken acele edip savaşa girişildiğini iddia edecek kadar alçalırlar. Halbuki Milli Mücadele, Yunan işgalinden sonra başlamıştır. Kaldı ki Yunan işgali ve saldırısı olmasa bile, İngiliz, Fransız ve İtalyan işgali vardı. İşgale son vermeleri istenir, kabul etmedikleri takdirde onlarla da savaşılırdı.

Sonuç olarak liboş takımı siyaseten en güvenilmeyecek ve ülkenin çıkarlarına en ters çizgide unsurlardır. Bir yanlışı sokabilmek için yanında dokuz doğru söylerler ki, o yanlış da doğrulardan görülsün. Bunları tanımayan, yeterli bilgi ve bilince sahip olmayanlarsa “Ne kadar doğru söylüyor” diye düşünür, çünkü dokuz doğrunun tuzağına düşmüş, yanlış bilgi beynine enjekte edilmiştir. O nedenle 9 doğruya güvenmemeli, 10’u da kontrol edilmelidir. Bu konuda ittifak halinde oldukları dincilerle aynı karaktere sahiptirler. Belki de bu karakteri uzun süreli beraberliklerinden elde etmiş olabilirler. Ne de olsa üzüm üzüme baka baka kararırmış.

Konuyu Can Yücel’in yıllar önce yazdığı şiiri ile kapatalım:

“Dönmeyenler

Öyle keyifli yazıyorum ki
Bu adamlar hem üniversitede var
Hem gazetede yazar
Hem de bozarlar
Asaf Savaş sakat
ve Belgeli Murat
Çok ingilizce bilir
Ama Helsinki’yle güvey girer
Bu özel üniversite randevucuları
Aydın Doğan solcuları
Dünyaya birşey öğreteceklerini
sanırlar
Ekonomi ekonomi diye
Kendilerini unuttukları gibi
Bizleri de unuturlar
Bu adamların listesi
Asaf Savaş Sakat
Belgeli Murat
Ekonomist Mete Tunçay,
Türker Alkan, Füsun Özbilgen
Başlangıç Celal
Laçiner’i saymıyorum
Adları lazım değil
Kendileri lazımlık”

Serdar Kaangil