MESELA YANİ;

Şaka tabi. Kur’an’da olmayan birkaç ayet örneği verdik sadece. Kur’an, bu türden insanın aklının alabileceği, mantığının kabullenebileceği, bilimsel ve insani ayetlerle  dolu olsaydı; İslam bu hallerde mi olurdu?!

Ya da biz Kur’an’da tartışılacak konu bulabilir miydik? Ama yok. Olması da mümkün değildi zaten. Çünkü 1400 yıl önce yazılan bir kitapta günümüze uyan ifadeler bulurduk ama uymayanların da olması, bilime ters, uygarlığa ters, insanlığa ters sözlerin olması gayet normal. Bırakalım bilimden uzak bir Arap din önderinin yazdığı kitabı, o zamanın bir bilim adamı yazmış olsa, onda da kabul edilemez ifadeler, iddialar olurdu.

İşte bilim ile inancın farkı budur!

Bugün bir bilim adamının 100 ayrı konudaki düşüncelerinden 70’ine katılabilir, 30’una katılmayabilirsiniz. Ama 1400 sene önceki bir din yazarının 100 konuda yazdığından 100’üne de katılmak zorundasınızdır. Kafanıza yatmayan birini dahi reddetseniz ya da şüphede kalsanız, dinden çıktığınıza hükmedilir. Dolayısıyla çoğu müslüman bu zıt düşünce ve şüphelerini açığa vurmaz, gizli tutar.

Örneğin Pisagor, Thales Muhammed’den 1000-1200 yıl önce yaşamış bilginlerdir. Onların günümüze ulaşan yazı ve sözlerinde bile daha az çelişki buluruz. Ama bırakın onları, 200-300 sene önceki bilim adamlarını bile aşmıştır bilim. Newton’u, Darwin’i, Galile’yi. Bugünün bilim adamları da 10o-200 sene sonra aşılacak ve daha doğru bilgilere ulaşılacaktır. Ama inançlıysanız Musa’yı, İsa’yı aşarken “tahrif edilmiş” demek zorunda kalırsınız. Muhammed’i ise aşamazsınız. Yıldızları taş olarak tanımlasa da, dünyayı evrenden önce yaratılmış yazsa da, meninin belle göğüs arasından geldiğini iddia etse de, bir ayette dediğini, başka bir ayette farklı dese de; inançlı kişi ne deniliyorsa onu tasdik etmeye mahkumdur. 1400 sene önce yaşamış birinin yazdıklarına mahkum olanların iradesinden bahsedilebilir mi?!