YAHUDİ IRKÇISI İSA

İSRAİL HALKINA GÖNDERİLEN İSA

İsa ne Tanrıydı ne de Tanrının oğlu.
O da bir Yahudiydi, hatta ırkçı bir Yahudi.

Matta/ 15.

22. O yöreden Kenanlı bir kadın İsa’ya gelip, “Ya Rab, ey Davut Oğlu, halime acı! Kızım cine tutuldu, çok kötü durumda” diye feryat etti.

23. İsa kadına hiçbir karşılık vermedi. Öğrencileri yaklaşıp, “Sal şunu, gitsin!” diye rica ettiler. “Arkamızdan bağırıp duruyor.”

24. İsa, “Ben yalnız İsrail halkının kaybolmuş koyunlarına gönderildim” diye yanıtladı.

25. Kadın ise yaklaşıp, “Ya Rab, bana yardım et!” diyerek O’nun önünde yere kapandı.

26. İsa ona, “Çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir” dedi.

27. Kadın, “Haklısın, ya Rab” dedi. “Ama köpekler de efendilerinin sofrasından düşen kırıntıları yer.”

28. O zaman İsa ona şu karşılığı verdi: “Ey kadın, imanın büyük! Dilediğin gibi olsun.” Ve kadının kızı o saatte iyileşti.

Yahudi olmayan bir kadının yardım isteğine İsa’nın yanıtı ” Ben yalnız İsrail halkının kaybolmuş koyunlarına gönderildim.” oluyor.
Bu yanıttan İsa’nın sadece Yahudileri muhatap aldığını anlıyoruz. Yani Yahudilerin çobanı.

İsa, “Çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir.” yanıtıyla da Yahudi olmayanları köpek olarak niteliyor.
Kadının “Köpeklerde efendilerinin sofrasından düşen kırıntıları yer”  demesi üzerine “İmanın büyük” diyor ve kızını iyileştiriyor. Eğer “Niye biz köpek oluyormuşuz” diye itiraz etseydi; demek ki hiç ilgilenmeyecekti.

YAHUDİLERE HİZMET EDİN

İsa, kendisinin Yahudilere gönderildiğini söylemekle yetinmiyor, havarilerine de bunu emrediyor.

Matta/ 10.

5. İsa Onikiler’i şu buyrukla halkın arasına gönderdi:
“Öteki ulusların arasına girmeyin. Samiriyeliler’in kentlerine de uğramayın.

6. *Bunun yerine, İsrail halkının yitik koyunlarına gidin.

Anlaşılan Havariler İsa’yı dinlememiş ve İsrail sınırlarını aşmışlar, Anadolu’ya, Roma’ya yayılmışlar.
İsrail’in kayıp koyunları yerine köpeklere hizmet etmişler.

YAHUDİ KRALI İSA

“Aslında tek bir Hıristiyan vardı, o da çarmıhta öldü” demiş Nietzsche.

Belki, İsa’dan sonra çok şeyin değiştiğini anlatmak istemiş ama doğrusu;
İsa, ancak Yahudilik ve tevrat bağlamında anlaşılabilir, çünkü o Hıristiyan değil bir Yahudi idi.

İsa yaşadıysa gerçekten, tanrı-kral mı olmak istemiştir acaba?
Vali Platus’un önünde iken, Platus ona sorar: “Sen Yahudilerin kralı mısın?”
İsa’nın cevabı “söylediğin gibidir” olur. (Matta 27: 11)

Dikenlerden bir taç örüp başına koydular, sağ eline de bir kamış tutturdular. Önünde diz çöküp, “Selam, ey Yahudiler`in Kralı!” diyerek O`nunla alay ettiler. (27: 29)

Başının üzerine, BU, YAHUDİLER`İN KRALI İSA`DIR diye yazan bir suç yaftası astılar. (27: 37)

KURTULUŞ YAHUDİ’LERDENDİR

İsa Samiriye’den geçerken Yakup’un kuyusu başında bir kadınla konuşmaya başlar.

Kadına hiçbir suyun susuzluğunu dindirmeyeceğini ama kendisinin vereceği suyu içenin bir daha hiç susamayacağını söyler. Kadının 5 koca değiştirdiğini ve nikahsız biri ile yaşadığını da bilince Kadın: Anladım, siz bir peygambersiniz. Ama bizim atalarımız hep bu dağlarda tapınırken siz Kudüs’te tapınılmasını söylersiniz.” der.

Yuhanna 4: 21-22. İsa ona şöyle dedi: “Kadın, bana inan, öyle bir saat geliyor ki, Baba`ya ne bu dağda, ne de Yeruşalim`de tapınacaksınız!

Siz bilmediğinize tapıyorsunuz, biz bildiğimize tapıyoruz. Çünkü kurtuluş Yahudiler`dendir.

 

Yuhanna 4. Bölümü okunduğunda bu sözün söylenmesine hiç gerek olmadığı görülecektir.

Yahudi ırkçıları çıkıp da “İncil’de bile kurtuluşun Yahudiler sayesinde olacağı yazıyor.” dese yeridir.

İsa’dan sonra Petrus ise Yahudi olmayanlara şöyle sesleniyordu:

Onlara şöyle dedi: “Bir Yahudi`nin başka ulustan biriyle ilişki kurmasının, onu ziyaret etmesinin töremize aykırı olduğunu bilirsiniz. Oysa Tanrı bana, hiç kimseye bayağı ya da murdar* dememem gerektiğini gösterdi. (Elçilerin İşleri, 10: 28)

Demek ki İsa Yahudi törelerine göre hareket etmiş.

Şimdi İslamcı arkadaşlara soralım:

Bu yazıda anlatılanlar size göre malumdur ki “Tahrif edilmiş İncil’e aittir.” Çünkü artık biliyoruz ki İncil ve tevrat’ta ne zaman bir yanlışa, bir çelişkiye, Kur’an’la ilgili bir tutarsızlığa değinsek tek yanıtı “O kitaplar tahrif edilmiş” den başka yanıt alamıyoruz. Ama bu konuya tahrif gerekçesi hiç de inandırıcı olmayacaktır çünkü bu konu Hristiyanları da rahatsız eden bir konudur. İncil’i tahrif ettiği iddia edilenler Hristiyanlar olduğuna göre neden Hristiyanlar kendi aleyhlerine bir tahrifat yapsın, Yahudi ırkçısı ifadeleri İncil’e yerleştirmiş olsun ki. Böyle bir tahrifatı yapsa yapsa Yahudi ırkçıları yapabilir. Bu da kesinlikle mümkün değil. Kur’an’ı Hristiyanlar ya da Yahudiler nasıl tahrif edemezse, İncil’i de Yahudilerin tahrif etmesi olanaksız.

Sonuç olarak İncil’deki bu ırkçı söylemler aynı zamanda İslamcıların tahrifat iddialarını da boşa çıkarmaktadır. Tevrat ve İncil’in yanlışlığı, Kur’an’ı ve İslam’ı da bağlar çünkü o kitaplar üzerine kurulmuş, onların devamı olduğunu iddia etmiştir.