ALLAH ADİL MİDİR?

Tevrat’ın YHVh’sını, incil’in İsa’sını ya da diğer dinlerin tanrılarını bir kenara bırakırsak;
Kur’an’ın Allah’ı adil midir?
İnsanlara adaletli davranmayı, terazide hile yapmamayı emreder.
Peki kendisi adaletli midir? Kendi terazisi hassas mıdır?
Bir hardal tanesi kadar, zerre kadar iyi ya da kötü amelin bile tartılacağı söylenir.
Öyle midir gerçekten?

Kur’an’ın tanrısı Allah’ın adaletine bir örnek verelim:

Herkes mi yoksa sadece müslümanlar mı hesaba çekilecek?Enbiya/ 47. Biz kıyamet günü için doğru teraziler kurarız; hiçbir kimse hiçbir haksızlığa uğratılmaz. Yapılan amel, bir hardal tanesi ağırlığınca da olsa, onu getirir (tartıya koyarız.). Hesap görenler olarak da biz kâfiyiz.Bu ayetten bütün insanların dünyadaki tüm amellerinin değerlendirileceğini, zerre kadar bir işi, faydası-zararı, günahı-sevabı olsa dahi tartıya alınacağını anlıyoruz.
Aşağıdaki ayette de herkesin, her insanın amellerinin karşılığını göreceği ifade ediliyor.

Zelzele/ 6-8. O gün insanlar, amellerinin karşılığı kendilerine gösterilmek üzere bölük bölük çıkacaklardır. Her kim zerre kadar hayır işlemişse onu görecektir. Her kim, zerre kadar şer işlemişse onu görecektir.

Bu yönde başka ayetler de var ve tüm bu ayetler de bir anormallik yok. Gayet normal.

Ama ruh halinin öfkeli zamanına rastgelmiş olacak ki; aşağıdaki ayette durum değişiyor:

Kehf/ 103-106. De ki: “Davranış (ameller) bakımından en çok hüsrana uğrayacak olanları size haber vereyim mi?” “Onların, dünya hayatındaki bütün çabaları boşa gitmişken, kendilerini gerçekte güzel iş yapmakta sanıyorlar.” İşte onlar, Rablerinin ayetlerini ve O’na kavuşmayı inkar edenlerdir. Artık onların yapıp-ettikleri boşa çıkmıştır, kıyamet gününde onlar için bir tartı tutmayacağız. İşte, inkar ettikleri, ayetlerimi ve resullerimi alaya aldıkları için onların cezası cehennemdir.

Hem de ebedi cehennem.
Peki ama hani bir hardal tanesi kadar amel dahi tartılacaktı?
Bu durumda dünyanın en iyi insanlarından da olsa, insanlığa büyük hizmetleri dokunmuş bir kişi de olsa, hiçbir kötü ameli olmasa dahi hesapsız-tartısız cehenneme.
İnsanın dünyadaki yaptıklarına değil de, sadece Allah’a-Muhammed’e inanıp inanılmadığına bakılan bir hesap gününe ne gerek var öyleyse?

Hitler’in Yahudileri gaz odasına göndertmesi gibi. “Yahudiyse gaz odalarına” İyi-kötü ayrımı olmadan. Şimdi yüce Yaratıcının, rahman ve rahim olan Allah’ın adaletini buna mı benzeteceğiz?

Müslümanlar şöyle mi bakar bu konuya:
“Müslüman olmayan iyi olamaz. O zaten kötüdür. İyi olsaydı müslüman olurdu. O nedenle hesabına bakılmasına gerek yok.”

Bu durumda demek ki Kur’an’ın tanrısı iki çeşit insan yaratmış.
Müslüman olanlar ve olmayanlar.
Dilediğine hidayet vermiş ve müslüman yapmış sözde.
Dilediğini de yoldan saptırmış. İstese bile müslüman yapmamış.
Böyle bir tanrının adaletinden bahsedilebilir mi?

Acaba müslümanın Allah’ı müslümana adil mi?

İslam’da cehennemlik olanların cezalarını çektikten sonra cennete gönderileceklerine söylenir. Müslümanların çoğu bunu böyle bilir. Günahlarının cezasını çekeceğine ama ondan sonra ebedi cennete kavuşacağını sanır.

Halbuki Kur’an’da böyle bir bilgi yoktur, müslümanlar boşuna sevinmesinler.

Örneğin;
Günahları sevaplarından fazla olan bir müslüman ebedi cehennemliktir.
Bunun adaletli olduğu söylenebilir mi?

Bir kısım müslümanlar paralarını İslami bankalara yatırıp “faiz değil, kâr payı aldık” diye aldatmak isterler Allah’ı. Allah yer mi bunları?
Faiz yemiş olan her müslüman ebedi cehennemliktir. Bu adalet midir?

Kasten birini öldürdü, katil oldu. Öldürdüğü kişi müslümansa ebedi cehennemliktir. Adalet mi?
Müslüman olmayanı insandan saymıyor Allah. Onları öldürmenin cezasını yazmamış.

Yine diyelim ki bir müslüman şeytana uydu, kötülüğe bulaştı, günahı onu kuşattı.
Affı yok, ebedi cehennemlik. Hem şeytanı musallat et, hem de sonsuza kadar işkence yap. Neresi adalet?

Diyelim ki bir müslüman olmanıza rağmen insanlık tarafınız biraz ağır bastı.
Kalktınız komşunuz olan Rum vatandaşla dostluğu ilerlettiniz. Ya da işyerindeki arkadaşlarınız arasında dost olduğunuz bir ateist var. Arasıra beraber maça gidiyor, kahvede okeye takılıyorsunuz. Yandınız, hem de sonsuza kadar.
Bunun adalet olduğunu söyleyebilir misiniz?

Bu ayetlerdeki ağır cezalar karşısında müslümanlar, Allah’ın günahları bağışlayıcı olduğunu söyler ve Nisa-48 gibi ayetleri örnek gösterirler.

Bakalım Nisa-48’e ne deniyor:

Nisa-48. Şüphesiz Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz. Bunun dışında kalan (günah)ları ise dilediği kimseler için bağışlar. Allah’a şirk koşan kimse, şüphesiz büyük bir günah işleyerek iftira etmiş olur.

Demek ki, Allah şirk dışındaki günahları diledikleri için bağışlarmış.
Bunda bile adalet yok. Dilediği kişiler için, dilemedikleri yine yandı.

Bir de şu ayetlere bakalım:

Faiz yiyenler:

Bakara-275. Faiz yiyenler, ancak şeytanın çarptığı kimsenin kalktığı gibi kalkarlar. Bu, onların, “Alış veriş de faiz gibidir” demelerinden dolayıdır. Oysa Allah alışverişi helal, faizi haram kılmıştır. Bundan böyle kime Rabbinden bir öğüt gelir de faizden vazgeçerse, artık önceden aldığı onun olur. Durumu da Allah’a kalmıştır. Kim tekrar (faize) dönerse, işte onlar cehennemliklerdir. Orada ebedi kalacaklardır.

Bir müslümanı öldüren:

Nisa-93. Kim bir mümini kasten öldürürse, cezası, içinde ebedi kalacağı cehennemdir. Allah ona gazap etmiş, lânet etmiş ve onun için büyük bir azap hazırlamıştır.

Kötülük yapanlar:

Bakara-81. Kim kötülük işler de günahı kendisini kuşatırsa, artık onlar ateşin halkıdırlar, orada ebedi kalırlar.

Kafirleri dost edinenler:

Maide-80. Onlardan birçoğunun kâfirleri dost edindiklerini görürsün. Nefislerinin kendilerine sunduğu şey ne kadar kötüdür! Allah onlara gazabetmiştir. Onlar ebedî olarak azap içinde kalacaklardır.

Günahları sevaplarından çok olanlar:

Müminun-103. Kimlerin de tartıları hafif gelirse, işte onlar da kendilerini ziyana uğratanların ta kendileridir. Onlar cehennemde ebedi kalacaklardır.

Görüldüğü gibi tümü için “ebedi cehennem” diyor.
Mesele, dilediğini affetme gücüne sahip olması değildir.
Bu ebedi cehennemlik olarak nitelendirdiği suçların adaletli olup olmamasıdır.
Faiz yediği için bir insan nasıl sonsuza kadar yakılabilir?
Şeytana uyup bir kötülük yapanın ebedi cehennemle cezalandırılması hak mıdır?
Hepsinden öte ateşte yakmak, bir tanrıya ait değil, sadist bir insana ait cezalandırma şekli olabilir. Allah’a maledilen bu sadistlik gerçek bir tanrıya yakıştırılamaz. Yüce Tanrı, bu tür nitelendirmelerden münezzehtir.

Şimdi bir örnek verelim:Varsayalım ki ben bir okulun müdürüyüm ve öğrencilerin bir kısmını öğretmenlere karşı kışkırtıyorum ve her türlü kötülüğü yapacak, iftira edecek şekilde yönlendiriyorum. Öğretmenleri ve okulun diğer öğrencilerini zor durumda bırakıyor, okulda huzur, düzen bırakmıyorlar.Şimdi, öğretmenler ve mağdur öğrenciler şikayet etse, soruşturma açılsa, benim kışkırttığım iddia edilse;
Notlarım arasında kanıt bulsalar: “Öğrencileri öğretmenlere karşı kışkırtıp birbirine düşman yaptım. İstesem onları engellerdim ama yapmadım.” şeklinde.
Bu durumda sadece öğrenciler mi suçludur?

Bakalım Kur’an’ın Tanrısına ne dedirtmiş Muhammed Hazretleri:

Enam-112. İşte böylece biz her peygambere insan ve cin şeytanlarını düşman kıldık. Bunlar aldatmak için birbirlerine yaldızlı laflar fısıldarlar. Rabbin dileseydi, bunu yapamazlardı. O hâlde, onları iftiralarıyla baş başa bırak.

Meryem-83. Görmedin mi, biz gerçekten şeytanları, kafirlerin üzerine gönderdik, onları tahrik edip kışkırtıyorlar.

Muhammed’e göre; insanları, şeytanları ve cinleri kışkırtıp tahrik eden Allah’tır.
Allah’ın dediği olur. O birşeyi istediği vakit derhal gerçekleşir. Kimse bunun önünde duramaz.
Dolayısıyla kimleri tahrik edip kışkırttıysa onlar, Allah’ın dediğini yapmışlardır.
Allah dileseydi, onlar tahrik olmaz, kimseye bulaşmazlardı.

Meryem-68. Rabbine andolsun, onları şeytanlarla beraber mutlaka haşredeceğiz. Sonra onları kesinlikle cehennemin çevresinde diz üstü hazır edeceğiz.

Hem kışkırt, hem de ateşle işkence et. Bununla da kalmıyor. Güya inanmayanların Kur’an’ı dinleyip anlamamaları için araya gizli bir perde koyuyor:

İsra 45. Sen Kur’ân’ı okuduğun zaman biz, seninle ahirete inanmayanların arasına görünmez bir perde çekeriz.

İsra 46. Ve kalblerinin üzerine, Kur’ân’ı anlamalarına engel perdeler geçiririz ve kulaklarına bir ağırlık veririz. Rabbini Kur’ân’da bir tek olarak andığın zaman da ürkerek arkalarına döner kaçarlar.
Kur’an’da böyle sunulmuş bir tanrının adil olduğu söylenebilir mi?

Ya da adil olmayan bir tanrı olabilir mi?

Serdar Kaangil